راهکارهای ارتقای مسئولیت اجتماعی در میان مدیران ستادی سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی

مقدمه و هدف پژوهش: امروزه بشر نگران آینده زمین و وارثان خود می باشد. شاید اگر آیندگان زمینی نیز امروز می توانستند به مانند مالکان، کارکنان و مشتریان سازمان های امروزی از حق و حقوق خود دفاع کنند، بزرگ ترین جنگ عالم گیر بین امروز و فردا بپا می شد و اینک که چنین توانی را ندارند، بعضی از مالکان خود خواه زمینی تنها به شعارهایی بسنده می کنند که به فکر حقوق آیندگان نیز هستیم. بررسی راهکار های ارتقای مسئولیت اجتماعی در میان مدیران ناگزیر است به ابعاد مسئولیت سازمانی، کارکردهای اقتصادی و حقوقی توجه لازم داشته باشد چرا که ارتباط معناداری این سه مؤلفه به هر چه میزان قوی باشد می تواند راهکار مورد نظر را تقویت نماید. روش پژوهش: پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی- پیمایشی محسوب می گردد که برای جمع آوری اطلاعات پژوهش از پرسشنامه استفاده شده است. یافته ها: با استفاده از آزمون کای اسکوئر (کای دو) مشخص شد بین مؤلفه های سازمان، حقوقی و اقتصادی رابطه ی معنا داری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج نهایی حاصله از پژوهش نشان دهنده ی این مطلب است که: در بخش مسئولیت سازمانی شامل مؤلفه های: ضوابط رفتاری، اخلاقی و اطاعت پذیری، فعالیت های اجتماعی و فرهنگی مطلوب و موثر، میزان تعهد مدیران، و میزان نظارت بر امور سازمانی، ایجاد دلبستگی در نیروهای تخصصی، و شیوه عمل مدیران، حسن اجرای امور و برنامه ها در ارتقاء مسئولیت اجتماعی تأثیر گذار هستند با توجه به اینکه ضعیف ارزیابی شده اند لازم است مورد توجه جدی قرار بگیرد. در بخش اقتصادی: کاهش فساد اداری، کاهش فقر، افزایش رفاه عمومی، بین شفافیت در فعالیت های اداری، اقتصادی و تجاری، بازدهی مناسب و مطلوب، بین کاهش هزینه ها و افزایش کارایی، تأمین نظر مشتریان یا مراجعین مؤلفه های تأثیر گذار بودند برای ارتقاء مسئولیت اجتماعی می بایست مورد اهتمام جدی مدیریت قرار بگیرد. در بخش حقوقی: برای ارتقاء مسئولیت اجتماعی و تعلیم و تربیت مطلوب و مناسب، و ایمنی و بهداشت، مسئولیت حقوقی، رعایت حقوق کارکنان، رعایت حقوق ذینفعان از مؤلفه های تأثیر گذار بود که در بررسی به عمل آمده ضعیف ارزیابی شده اند.